“Οι παπάδες δεν ειναι παίξε- γέλασε κι ούτε μπορείς να παίζεις μαζί τους” ακούσαμε να λέει πολιτευόμενο πρόσωπο της Ημαθίας (με καταγωγή απο τη Νάουσα) που βρίσκεται πολύ κοντά στο εκκλησιαστικό περιβάλλον, λίγο μετά την ανακοίνωση της “συμφωνίας” Τσίπρα- Ιερώνυμου και έσπευσε να προδικάσει ότι “μια τέτοια συμφωνία δεν θα περάσει”. Λίγο μετά κι αφού πρώτα επικοινώνησε με τους “δικούς” του εκκλησιαστικούς κύκλους, εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι “η συμφωνία δεν πρόκειται να γίνει πράξη“, ότι “ο Ιερώνυμος βιάστηκε” και πως “οι παπάδες θα ξεσηκωθούν και θα ακολουθήσει ιερός πόλεμος”.
Για την ώρα οι εξελίξεις τον δικαιώνουν.
Ο αποκαλούμενος “Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος”, δηλαδή το συνδικαλιστικό όργανο των κληρικών όλης της χώρας αντέδρασε δημόσια μέσω μιας ιδιαίτερα σκληρής ανακοίνωσης, ζητώντας από τους Μητροπολίτες να σταματήσουν την “επαίσχυντη συμφωνία Ιερωνύμου -Τσίπρα” (όπως τη χαρακτήρισαν) και προειδοποίησαν ότι δεν θα μείνουν μόνο σε αυτή την αντίδραση.
“Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι παπάδες;” ρωτήσαμε έναν ιερέα της περιοχής μας, με τον οποίο σχολιάσαμε την ανακοίνωση των κληρικών της Ελλάδας. Και μας απάντησε πολύ σοβαρά: “Μέχρι και απεργία…”.
Φαντάζεστε τους 10 χιλιάδες παπάδες της Ελλάδας να κατεβαίνουν σε απεργία και να μην λειτουργούν οι ορθόδοξοι ναοί της χώρας; Εντελώς σουρεάλ κατάσταση, πέρα απο σοκαριστικά πρωτόγνωρη, για τα 200 χρόνια ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους όπου κράτος και ορθόδοξη εκκλησία βαδίζουν χέρι- χέρι και απο τον χώρο των ιερέων (των παπάδων δηλαδή) είχαμε μέχρι και πρωθυπουργό;
Αναφερόμαστε στον Δορβιτσιώτη Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, που διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (1941- 1949), Αντιβασιλέας αλλά και Πρωθυπουργός της Ελλάδας (1944- 1946) ενώ στα ίδια πλαίσια εντάσσεται και η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου Μακάριου που ήταν και ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (1960- 1977).
Οι παπάδες, μέσω της Εκκλησίας είναι οι μόνοι που σήμερα έχουν τη δυνατότητα να μιλούν σε εβδομαδιαίες συγκεντρώσεις εκατοντάδων κόσμου και μάλιστα να πείθουν πάρα πολλούς. Κανένας πολιτικός δεν μπορεί αν το κάνει αυτό, κανένας πολιτικός δεν έχει τέτοια δύναμη. Ούτε είναι τυχαίο όταν κάθε φορά που έχουμε εκλογές όλοι οι ενδιαφερόμενοι για να εκλγεούν αναζητούν μερίδιο απο την υποστήριξη της εκκλησίας (των παπάδων) ακόμη και οι αριστεροί.
Να μην τα πολυλογούμε, η σκληρή “ιερή” αντίδραση των παπάδων στη “συμφωνία” που ανακοινώθηκε και κυρίως η προειδοποίηση για μαζική και επ΄αόριστον… απεργία (που θα γίνονταν μέχρι και παγκόσμια είδηση) πάνω απο όλα όμως θα είχε απανωτές συνέπειες “κύρους”, “υστεροφημίας”, “ανατροπών” και πολλά ακόμη, οδήγησε τον Αρχιεπίσκοπο να σπεύσει και να ανασκευάσει ισχυριζόμενος ότι διατυπώθηκε “πρόθεση συμφωνίας” και όχι “συμφωνία”.
Έχουμε την άποψη ότι ο Ναουσαίος που σας προαναφέραμε (γνωστός και για τις εκκλησιαστικές διασυνδέσεις του) στο τέλος θα δικαιωθεί. Η συμφωνία που ανακοινώθηκε απο τονΠρωθυπουργό για τη διευθέτηση ζητημάτων Κράτους και Εκκλησίας δεν θα γίνει ποτέ συμφωνία. Κι εμείς θα αναρωτηθούμε εάν αυτό που την τίναξε στον αέρα, δεν ήταν ούτε το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, ούτε της ουδετεροθρησκείας και της θρησκευτικής ανεξαρτησίας του Κράτους, ούτε κανένα άλλο, παρά μόνο η πρόβλεψη να σταματήσουν να είναι οι παπάδες δημόσιοι υπάλληλοι και να μετατραπούν σε κάτι σαν υπάλληλοι ΔΕΚΟ.
Αυτή είναι η “ταμπακιέρα” της υπόθεσης, ο τρόπος μισθοδοσίας των ιερέων και η “έξοδός” τους απο το στενό δημόσιο τομέα με ότι συνεπάγεται αυτό για μισθό, σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ζητήματα που απασχολούν κάθε εργαζόμενο, εδώ που τα λέμε, που τα διεκδικεί και τα “φροντίζει”. Και οι ιερείς αντέδρασαν συνδικαλιστικά πρώτα απο όλα ως εργαζόμενοι. Αυτό θα τους οδηγούσε μέχρι και σε απόφαση απεργίας και κάπου εκεί “πάγωσαν” όλοι και μαζί “παγώνει” και η συμφωνία.
Αφήστε μια απάντηση