Όπως φαίνονταν εδώ και καιρό, ο Κώστας Βοργιαζίδης ήταν ανοιχτός για να αποδεχθεί τη στήριξη της εκ νέου υποψηφιότητάς του για τον δήμο Βέροιας κι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας, έχοντας ήδη δεδομένη και τη στήριξη του ΚΙΝΑΛ( απο τον χώρο του οποίου προέρχεται). Για πολλούς μάλιστα θεωρούνταν μια κλασική περίπτωση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ στο πλαίσιο των κεντροαριστερών προσεγγίσεων ενόψει και των ερχόμενων εθνικών εκλογών αλλά κι ένα “ιδανικό μοντέλο” για την εφαρμογή των συνεργασιών και της σύγκλισης που φαίνεται να προωθεί ο νέος αυτοδιοικητικός νόμος (“Κλεισθένης”).
Παρά τις συνεχείς διαρροές περί στήριξης του Αντώνη Μαρκούλη (από αντιΒοργιαζιδικούς κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ και των όμορων) που εντάθηκαν τον τελευταίο καιρό, ο δήμαρχος έδειχνε να κρατά την ψυχραιμία του και κυρίως φρόντιζε να είναι διακριτικός σε δηλώσεις και εμφανίσεις του. Για τον λόγο αυτό δεν εμφανίζονταν σε κομματικές εκδηλώσεις στελεχών του ΚΙΝΑΛ (όπου θα έπρεπε να είναι παρών και μπροστά σε διάφορα έντονα αντικυβερνητικά σχόλια που θα ακούγονταν) ενώ ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός και στη λειτουργία του, στο δήμο και στο δημοτικό συμβούλιο. Ενδεικτική αυτού του κλίματος είναι και η στάση του, στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Βέροιας, όπου αποφασίστηκε να γίνει προσφυγή κατά της απόφασης να ενταχθούν στο Υπερταμείο δημόσια ακίνητα της περιοχής και ο Κώστας Βοργιαζίδης έσπευσε να διευκρινίσει ότι “δεν πρόκειται για απόφαση κατά της κυβέρνησης” αλλά για κίνηση υπεράσπισης δημόσιας περιουσίας που ανήκει στους δημότες.
Για την καλή πορεία των επαφών και της επικοινωνίας του με τον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς στήριζε πολλά και στις σχέσεις που είχε με στελέχη του κυβερνητικού κόμματος που είναι ταυτόχρονα και μέλη της δημοτικής ομάδας του, όπως ο Πέτρος Τσαπαρόπουλος, ο Θεόφιλος Κορωνάς κ.α. Στα στελέχη αυτά θα πρέπει να αποδοθεί η στήριξη της επιλογής Βοργιαζίδη για το “χρίσμα”, στην πρόσφατη συνεδρίαση Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας, που τελικά ήταν η μειοψηφία.
Την ίδια στιγμή όμως, πρώην στελέχη της δημοτικής ομάδας του Κώστα Βοργιαζίδη, που είναι ταυτόχρονα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας (όπως ο Γιώργος Κάκαρης) τάχθηκαν εναντίον του, με ιδιαίτερα επικριτικό τρόπο κι αυτό ίσως να έπαιξε τον ρόλο του, για τη διαμόρφωση της πλειοψηφίας, που τον απέρριψε.
Σε κάθε περίπτωση, το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να δώσει “χρίσμα” σε έναν υποψήφιο δήμαρχο πρωτεύουσας νομού (περιφερειακής ενότητας), λαμβάνοντας υπόψη και τη γενικότερη σημειολογία πολιτικής ταύτισης σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα, κι αυτό το ζητούμενο νομίζουμε πως είχε τον σημαντικότερο λόγο για την έκβαση της απόφασης που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας, σε σχέση με την υποστήριξη υποψηφίου για τον δήμο Βέροιας. Κάτι που δεν έγινε για δήμους ήσσονος σημασίας όπως η περίπτωση του δήμου Αλεξάνδρειας, όπου αποφασίστηκε να στηριχθεί ο Κώστας Ναλμπάντης, που προέρχεται από τον χώρο του ΚΙΝΑΛ και θα υποστηριχθεί επίσης κι από το Κίνημα.
Τέλος, εξίσου σημαντικό λόγο πρέπει να είχε στην τελική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας και η αναφορά στο δημοτικό έργο του Κώστα Βοργιαζίδη και της γενικής παρουσίας του, ως δήμαρχος. Δύο παράμετροι αμφιλεγόμενης ερμηνείας που σίγουρα έπαιξαν τον ρόλο τους.
Χάθηκε λοιπόν για τον Κώστα Βοργιαζίδη το “χρίσμα” του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον το μόνο που του απομένει είναι να λάβει το “χρίσμα” του ΚΙΝΑΛ και μ΄αυτό να πορευτεί προς τις εκλογές. Έχοντας όμως και “συμπληρωματική” υποστήριξη από ομάδες ή μεμονωμένα στελέχη άλλων πολιτικών χώρων, ακόμη και της Νέας Δημοκρατίας, τόσο στη Βέροια όσο και στα χωριά του δήμου.
Συμπερασματικά, ο Κώστας Βοργιαζίδης φαίνεται ότι αντέχει και χωρίς το “χρίσμα” του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τον υποστηρίζουν, αποφασίσουν ταυτόχρονα και να τον στηρίξουν (και με τρόπους που γνωρίζουν καλά) τότε μπορεί να αντέξει ακόμη περισσότερο.
Αφήστε μια απάντηση