Ένας μικρόκοσμος ιδιοτελών “προσωπικοτήτων” αρχίζει να εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο, κάθε φορά που η ποδοσφαιρική ομάδα της Βέροιας αγωνίζεται στην έδρα της. Υποψήφιοι κάθε είδους, πολιτικοί και πολιτικάντηδες της τοπικής μαυρογιαλούριας επικαιρότητας, άρχισαν να εμφανίζονται στα “επίσημα” του γηπέδου της ομάδας και στριμώχνονται κάθε φορά που βλέπουν φωτογραφικό φακό. Κάπως έτσι, ενώ στο γήπεδο αγωνίζονται οι ποδοσφαιριστές, στα “επίσημα” της ομάδας διεξάγεται ένας διαφορετικός αγώνας πολιτικής ματαιοδοξίας.
Οι ίδιοι και οι ίδιες, φωτογραφίζονται κάθε Κυριακή, προσποιούνται φιλιές και ξαφνικά αγάπησαν όλοι την ομάδα. Ελάχιστοι από όλους αυτούς εμφανίζονταν στο γήπεδο στα χρόνια της παρακμής. Τότε δεν υπήρχε “φαί” όπως λένε στην πιάτσα. Ενώ τώρα υπάρχει. Η ομάδα πήρε τα πάνω της, ο φίλαθλος κόσμος της Βέροιας αρχίζει να ασχολείται μαζί της, οπότε ήταν θέμα χρόνου να ασχοληθούν μαζί της τόσο οι πολιτικοί όσο και οι πολιτικάντηδες. Θα μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε και έναν διαχωρισμό όμως έτσι όπως κατάντησε το πράγμα χάνει και την παραμικρή έννοια της σοβαρότητας. Και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, οι διάφοροι Γκόρτσοι θα αυξάνονται στις κερκίδες και μαζί τους θα ανεβαίνει και η γραφικότητα.
Είναι και κάτι ακόμη.
Η νέα ομάδα της Βέροιας είχε την τύχη να βρεθεί στα χέρια γνωστών επιχειρηματιών της περιοχής, ισχυρών τοπικών παραγόντων που απέδειξαν ότι “μπορούν” να πετυχαίνουν στόχους. Αυτοί οι επιχειρηματίες είναι μια άλλη αιτία που όταν αγωνίζεται η Βέροια στο γήπεδό της, σπεύδουν στις κερκίδες οι διάφοροι που ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική. Είναι η“εύνοια” των επιχειρηματιών που αναζητούν με κάθε τρόπο οι σπεύδοντες στο γήπεδο. Επιδιώκουν να φωτογραφηθούν μαζί τους, ακόμη και να χαριεντιστούν μαζί τους, θέλοντας να δείξουν ότι διαθέτουν την εύνοια και την υποστήριξή τους.
Εάν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, εάν ήταν αλλιώς η διοίκηση της ομάδας, ούτε που θα πατουσαν στο γήπεδο οι περισσότεροι από αυτούς. Ούτε καν θα ήξεραν ακόμη και τα χρώματα που “φοράει” η Βέροια κάποιοι από αυτούς.
Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο γήπεδο της Βέροιας. Ίδιοι γραφικοί εμφανίζονται στα επίσημα της Τούμπας, όχι για τον ΠΑΟΚ αλλά για τον Σαββίδη, το ίδιο κουτοπόνηροι πολιτικάντηδες εμφανίζονται στο Καραϊσκάκη όχι για τον Ολυμπιακό αλλά για τον Μαρινάκη. Πάνε στο γήπεδο για να κερδίσουν μικρή ή μεγαλύτερη εύνοια απο τους επιχειρηματίες των ομάδων. Να φωτογραφηθούν μαζί τους, να δείξουν ότι είναι “άνθρωποί” τους. Η ίδια μανία προβολής παντού, η ίδια αγωνία για τη δημιουργία εντυπώσεων παντού, η ίδια η ματαιοδοξία της καρέκλας πάντα. Οι επιχειρηματίες είναι που τους ενδιαφέρουν. Δεν τους ενδιαφέρουν ούτε οι ομάδες, ούτε οι φίλαθλοι των ομάδων που σίγουρα δεν τρώνε κουτόχορτο. Ή μήπως τρώνε;
Αφήστε μια απάντηση