Άδικη και ατυχής επιλογή

Νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και μάταια οι δεκάδες χιλιάδες νεοδημοκράτες της Ημαθίας περίμεναν να δουν ξανά στη σύνθεσή της, τον Απόστολο Βεσυρόπουλο.

Έναν βουλευτή ο οποίος ως υφυπουργός Οικονομικών σήκωσε με επιτυχία όλο το βάρος της κυβερνητικής φορολογικής πολιτικής και έφερε εις πέρας αριστεύοντας ένα τεράστιο και σημαντικό κυβερνητικό έργο. Ο Απόστολος Βεσυρόπουλος έμεινε εκτός της νέας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη κι αυτό είναι μια άδικη και ατυχής επιλογή.

Πέρα όμως από την εποικοδομητική και αποτελεσματική παρουσία του ως υφυπουργός, ο Απόστολος Βεσυρόπουλος και ως εκπρόσωπος της Ημαθίας εργάστηκε χωρίς διακρίσεις και αποτελεσματικά για τους πολίτες της Ημαθίας και προς όφελος της τοπικής κοινωνάς. Το έργο που πρόσφερε ο Βεσυρόπουλος για την Ημαθία, σήμερα του το αναγνωρίζουν όλοι, φίλοι και αντίπαλοι.

Εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την ενίσχυση επαγγελματικών και επιχειρήσεων της Ημαθίας. Η τοπική αγορά στηρίχθηκε όσο ποτέ άλλοτε για να ανταπεξέλθει σε πρωτόγνωρε καταστάσεις οικονομικής κρίσης. Μεγάλα έργα υποδομής δρομολογήθηκαν. Το Διοικητήριο, η αξιοποίηση του παλιού δικαστικού μεγάρου της Βέροιας, η αξιοποίηση του κουφαριού της Κουλούρας, η σχολή Αστυνομίας της Νάουσας και άλλα πολλά, είναι όλα έργα για τα οποία πάσχισε με επιτυχία, ο Απόστολος Βεσυρόπολος.

Ο ίδιος ο Ημαθιώτης πολιτικός, όλα τα χρόνια της κυβερνητικής θητείας του αλλά και όλα τα χρόνια που πολιτεύεται, κράτησε μια συνεπέστατη στάση στο κόμμα του. Ήταν ίσως ο μόνος, όπως μαθαίνουμε , που βρίσκονταν πάντα στο πλευρό των κομματικών οργανώσεων, να δώσει λύσεις σε αδιέξοδα, να φροντίσει για την επιβίωσή τους, να ενθαρρύνει νικηφόρες πορείας όντας πάντα μπροστά ο ίδιος προσωπικά. Μάλιστα στη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου, αναφέρθηκε περισσότερες φορές στο όνομα και στο έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά στο δικό του όνομα και έργο.

Η μη συμμετοχή του Απόστολου Βεσυρόπουλου στη νέα κυβέρνηση είναι απώλεια. Για κάποιους που χαίρονται για την εξέλιξη, κρυφά ή φανερά, είναι γνωστό ότι η ιστορία με την κατσίκα του γείτονα εκφράζει για αυτούς ένα διαρκές αντικείμενο φθόνου επειδή ουδέποτε κατείχαν ή έχουν προοπτική να κατέχουν. Μοιάζουν με δένδρο που είναι γραφτό του, ποτέ να μη  ανθίσει κι αυτό πυρπολεί μέσα τους έναυσμα για πληθώρα αρνητικών συναισθημάτων που αδυνατούν να τα χειριστούν ακόμα και οι ίδιοι. Οπότε, «άφες αυτοίς…».

Κρίμα.