Όταν στη δεκαετία του 1980 κάποια νεόκοπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να εμφανίζουν τάσεις ‘αντάρτικου’ κόντρα στον Ανδρέα Παπανδρέου, βγήκε δημόσια εκείνος ο αείμνηστος Γιώργος Κατσιφάρας και είπε την περίφημη φράση: «Αν δεν ήταν ο Ανδρέας δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Ήταν η απόλυτη αλήθεια, όπως ήταν αλήθεια και μια ακόμη φράση που συνήθιζε να λέει ο Κατσιφάρας σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τους επίδοξους ‘αντάρτες’ της εποχής του. «Μαζέψαμε τους πεινασμένους και τους κάναμε να ράβονται στον Γιαννέτο» έλεγε και αναφέρονταν συμβολικά στο περίφημο και ιστορικό high-class ανδρικό ραφτάδικο του Κολωνακίου (στην Τσακάλωφ).
Φράσεις και κυρίως νοήματα που δείχνουν να συνδέονται με το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά. Τις θυμηθήκαμε συζητώντας τις προάλλες σε παλιό στέκι του Κινήματος κάπου στον Προμηθέα (στη Βέροια), όταν ήλθε η ώρα να μιλήσουμε για τις δημοτικές εκλογές. Αναπολήσαμε το ΠΑΣΟΚ και τους αγώνες για τον δήμο Βέροιας, τότε που το Κίνημα ήταν άπαρτο προπύργιο κάθε αυτοδιοικητικής μάχης, αρχικά με τον Κώστα Ζαμπούνη, στο απόγειό του με τον Ανδρέα Βλαζάκη και τον Γιάννη Χασιώτη, έντιμα με τη Χαρούλα Ουσουλτζόγλου και τώρα με τον Κώστα Βοργιαζίδη όσο άχρωμα κι αν το εξέλιξε. Όλα αυτά τα χρόνια, σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τον δήμο Βέροιας πολλοί ήταν αυτοί που θα μπορούσαν να είναι ‘ήρωες’ (τρομάρα τους) των ιστορικών φράσεων του Γιώργου Κατσιφάρα καθώς ταιριάζουν απόλυτα με τις αναφορές του. Κάποιοι το παραδέχονται, κάποιοι το ξεχνούν κι ακόμα χειρότερα κάποιοι νομίζουν ότι “έγιναν” παράγοντες απο μόνοι τους, παίρνοντας ‘ψηλά τον αμανέ’. Τόσο ψηλά που όταν έλθει η ώρα που θα πέσουν, θα ακουστεί μεγάλος θόρυβος. Πολύ μεγάλος…
Αφήστε μια απάντηση